روح بخشی، ای نسیم صبحدم
خود مگر می آیی از ملک عجم
تازه گردید از تو درد اشتیاق
می رسی گویا ز اقلیم عراق
مردهٔ صد ساله یابد از تو جان
تو مگر کردی گذر از اصفهان